"NA GIGANCIE" - PORADY DLA RODZICÓW

Czas "dojrzewania" to okres, kiedy młodzi ludzie najczęściej decydują się na ucieczkę z domu. Bywa, że "na gigancie" spędzają już nawet dzieci poniżej 10 roku życia. Kiedy wielu rodziców przeżywa niewyobrażalną tragedię związaną z ucieczką swojego dziecka, policjanci robią wszystko, by je odnaleźć.

Właśnie ucieczki z domów, zagrożenia, jakie czyhają na dziecko, czy nastolatka pozbawionego opieki, to częste tematy rozmów, jakie z uczniami szkół podstawowych i średnich prowadzą policjanci. Funkcjonariusze informują nieletnich, z jakimi konsekwencjami wiąże się naruszenie przez nich prawa. Przed sądem rodzinnym i nieletnich można stanąć za wagary, palenie papierosów, ucieczki z domu.

Powody ucieczek to m.in. kłopoty w szkole. Również brawura i chęć popisania się przed kolegami, że "mogę wszystko", to kolejny powód ucieczek. Kłopoty rodzinne i zawody miłosne, to również problemy z jakimi zmagają się rodzice uciekinierów.

Przebywanie "na gigancie" w miesiącach wiosenno-letnich daje większe możliwości znalezienia noclegu i pożywienia - łupem uciekinierów padają warzywa i owoce z ogródków działkowych. Podczas ucieczki młodzieź ma łatwość do nawiązywania kontaktów z obcymi rówieśnikami, co pozwala na ukrywanie się przed organami ścigania. Nasze dzieci właśnie wtedy mogą wpaśc w nieodpowiednie towarzystwo. W ten sposób zaczynają się problemy młodych ludzi z prawem.

Dlatego ważne jest, aby rodzice rozmawiali ze swoimi pociechami i przestrzegali przed niebezpieczeństwami, jakie czyhają na nie, kiedy będą pozbawione opieki dorosłych. Rodzice powinni pamiętać, że rozmawiamy, aby pomóc, a nie karać dzieci za ucieczki. Tak samo jest w przypadku kontaktu z policją po ucieczce. Rozmowa ma na celu ustalenie przyczyny i rozwiązania problemów dziecka oraz jego rodziny.

Co robić, gdy Twoje dziecko uciekło z domu:

- natychmiast zgłoś zaginięcie Policji - zabierz ze sobą zdjęcie zaginionego dziecka. Jeśli to jedyne zdjęcie jakie posiadasz nie zostawiaj go w komendzie. Wcześniej idź do najbliższego fotografa. On zrobi reprodukcje (także z dokumentów, bez konieczności ich niszczenia). Przypomnij sobie, jak Twoje dziecko było ubrane, czy ma jakieś znaki szczególne, które go wyróżniają wśród innych,

- sprawdź, czy w pokoju Twojego dziecka jest coś, co mogłoby dać Ci informacje o motywach jego ucieczki lub o miejscu jego pobytu - możesz sprawdzić ostatnio odwiedzane przez Twoje dziecko strony internetowe, pocztę elektroniczną. Może to da Ci jakąś wskazówkę w poszukiwaniach,

- przygotuj listę kolegów i koleżanek swojego dziecka, postaraj się ustalić ich adresy lub numer telefonów,

- ustal miejsca, gdzie najczęściej Twoje dziecko spędza wolny czas.

Jeśli dziecko wróci do domu poinformuj o tym najbliższą jednostkę Policji i odwołaj zaginięcie. Pamiętaj, że powrót Twojego dziecka do domu to ważny moment. Również od tego, w jaki sposób przyjmiesz uciekiniera, zależy czy nie będzie chciał uciec ponownie.